Historia

W roku 1399 pojawiły się pierwsze wzmianki o miejscu kultu w Grzybowie. Piotr Ćwikiełka i inni
właściciele grzybowscy oddali kościołowi na wieczne czasy teren pod budowę kaplicy.
W 1440 roku powstała kaplica św. Michała Archanioła z prawami parafialnego kościoła, ale pod
zarządami proboszcza z Gozdowa, który tu utrzymywał wikarego.
W 1520 roku kościół grzybowski nadal uważany był za filię kościoła gozdowskiego.
W roku 1641 miejscowy właściciel – Stanisław Turski pomnożył uposażenie kościoła, a w 1757
roku został odnowiony przez Stanisława Otto-Trąmpczyńskiego.
Kościół jest orientowany, zrębowy, z węższym prezbiterium. Główna nawa jest szersza od prezbiterium. Nad prezbiterium było sklepienie kolebkowe, a nad nawą płaskie – obecnie sklepienie jest ujednolicone nad całością. W poprzek kościoła zamontowane są belki tęczowe. Dach kryty jest gontem. Od strony północnej przylega zakrystia. W latach dwudziestych wybudowano sygnaturkę z miedzianym dachem, a w latach 1929 – 1930 od strony zachodniej – wieżę. W jej parterze powstała kruchta oddzielona od wnętrza kościoła drzwiami, które później zlikwidowano. Wewnątrz umieszczono kręcone schody
na chór.
W ołtarzu głównym z około 1805 r. znajdował się obraz Zaślubin Najświętszej Marii Panny, nad nim obraz owalny przedstawiający św. Michała Archanioła. Ołtarz od reszty kościoła odgrodzony był drewnianymi balaskami. Ołtarze boczne przedstawiały: lewy – obraz św. Józefa z przełomu XVIII i XIX w., prawy – obraz Matki Boskiej.
W 1980 r. w ołtarzu umieszczono płaskorzeźbę przedstawiającą św. Michała walczącego ze smokiem.
Około 1985r. wymieniono ołtarz na dębowy z tabernakulum z płaskorzeźbą przedstawiającą pelikana karmiącego pisklęta. W 1996 ponownie zmieniono ołtarz – przywrócono wersję wcześniejszą (na podstawie zdjęć z ok. 1948 r.). W centrum ołtarza zawieszono odnowiony w 1993 r. obraz Matki Boskiej z Dzieciątkiem, namalowany na desce, pochodzący z końca XIX w. (a nie jak wcześniej sądzono z XVI w.), przemalowany w okresie dwudziestolecia międzywojennego. Obecnie nad nim znajduje się obraz św. Michała – namalowany w 1997 r.
Na ołtarzu umieszczone są figury św. Wojciecha i św. Stanisława (odnowione w 1996r.), na belce tęczowej stoją figury Matki Boskiej Bolejącej i św. Jana, a na bocznych ścianach prezbiterium: po lewej stronie – figura św. Pawła, po prawej – św. Piotra (odnowione w 1999 r.). Na belce tęczowej znajduje się również drewniany krucyfiks z pasyjką z 1757 r.
Ołtarz od reszty kościoła ponownie odgrodzono drewnianymi balaskami. W ołtarzach bocznych stoją: po prawej stronie – figura Matki Boskiej Fatimskiej, po lewej – figura Pana Jezusa.
Cały kościół wybito nową boazerią, zawieszono nowe miedziane żyrandole, kinkiety, lampkę wieczną, wymieniono instalację elektryczną.
W 1999 r. przed kościołem na granitowym postumencie umieszczono figurę Matki Boskiej
Fatimskiej.
W 2006 r. zakończono remont kaplicy grobowej Lutomskich – dawnych właścicieli Grzybowa,
od lat używanej jako kostnicy (w 1999 r. wymieniono na niej dach, w 2000 r. odwodniono, a w 2006 r. pokryto papą i drobnymi kamieniami polnymi część podziemną grobowca).
Budowla ta w kształcie rotundy, wzniesiona została w 1936 r. z kamieni polnych na wzór wczesnoromańskiej świątyni św. Feliksa i św. Adaukta zbudowanej w X wieku na Wawelu.
Wyrównano teren między kościołem a kaplicą. Wyłożono kostką granitową część dróg cmentarnych i przykościelnych (w 2002, 2005, 2006 r.).
W roku 2004 i 2006 obłożono kamieniami polnymi zbocze wzniesienia, na którym usytuowany jest kościół, a wokół niego samego zrobiono kamienną „wstążkę”.
W 2005 r. kościół i cmentarz ogrodzono nowym, drewnianym płotem.
Inne zabytki kościoła to: dzwony z 1542 r. i z 1688 r., latarnia procesyjna z drugiej połowy XIX w.